Zo gevaarlijk is chocolade voor je hond
Met dit advies willen we graag op een rijtje zetten waarom chocolade gevaarlijk is voor je hond en hoe je de symptomen van chocoladevergiftiging kunt herkennen. Daarnaast maken we duidelijk wat de belangrijkste maatregelen zijn bij het vermoeden van een chocoladevergiftiging en wat de kans op succesvol ingrijpen kan zijn.
Chocolade en alle voedingsmiddelen die cacao bevatten, horen pertinent niet in het menu van een hond. Chocolade bevat een stof, die theobromine heet, en deze behoort tot de groep van alkaloïden. De concentratie varieert afhankelijk van het cacaogehalte. De dodelijke dosis is ongeveer 100 mg/kg lichaamsgewicht. Afhankelijk van het cacaogehalte is dit ongeveer 60 gram melkchocolade of 8 gram pure chocolade. Voor een kleine chihuahua zouden zelfs twee stukjes pure chocolade – met het bijbehorende theobromine gehalte al levensbedreigend zijn! Overigens wordt theobromine ook geproduceerd bij de afbraak van koffie, cola en andere sterk cafeïnehoudende dranken, evenals alcohol. Het spreekt voor zich dat ook deze dranken voor honden taboe zijn. Theobromine zit ook in cake, wafels, koekjes en glazuur en dat kan, wanneer het regelmatig in kleine hoeveelheden wordt geconsumeerd, een geleidelijke vergiftiging veroorzaken. Theobromine werkt het sterkst op het zenuwstelsel van de hond.
Symptomen van chocoladevergiftiging
Omdat de inname en dus de vergiftiging door chocolade plotseling of ook geleidelijk kan zijn, is er geen duidelijk patroon van de symptomen. Elke hond reageert anders. Het is belangrijk om te beseffen dat de verhouding tussen gewicht en grootte ten opzichte van de hoeveelheid ingenomen chocolade, evenals de algehele gezondheid van de hond, belangrijk zijn. Het maakt dus een verschil of het een Teckel is of een Rottweiler, die twee stukjes chocolade heeft gestolen.
Hieronder staan de meest voorkomende symptomen van chocoladevergiftiging, hoewel de volgorde en ernst van de symptomen van dier tot dier kunnen verschillen
1. Braken en diarree: De hond braakt plotseling en hevig, evenals sterke, spontane diarree die gepaard gaat met buikrommelingen.
2. Nervositeit en beven: De hond vertoont grote rusteloosheid en hijgt enorm, rent opgewonden rond, kijkt nerveus om zich heen, heeft gespannen gezichtsspieren en een starre, soms paniekerige blik.
5. Veel dorst en een verhoogde drang om te plassen: In het verdere verloop probeert het lichaam de theobromine uit te scheiden, wat polydipsie en polyurie veroorzaakt d.w.z. veel dorst met tegelijk frequent urineren.
3. Toevallen en hartritmestoornissen: de hond zakt in elkaar, ligt op zijn zij en heeft stuiptrekkingen, dat kan gepaard gaan met overmatige speeksel productie en incontinentie.
4. Bewustzijnsverlies: De hond wankelt en kan in ongewone hoeken wegkruipen, ook plotselinge gedragsveranderingen zoals agressie zijn mogelijk.
Naturavetal info
De hoeveelheid geconsumeerde chocolade en de grootte van het dier zijn bepalend!
Het uitgangspunt hierbij is: hoe kleiner de hond, hoe groter de kans op vergiftiging.
Milde symptomen treden op vanaf 20 mg theobromine per kilogram lichaamsgewicht van je hond. Duidelijk herkenbare symptomen treden daarentegen op vanaf 100 mg theobromine per kilogram lichaamsgewicht. Bij 250 – 500 mg theobromine per kilogram lichaamsgewicht sterft ongeveer 50% van de honden.
Maatregelen: Dus wat te doen als de hond chocolade heeft gegeten?
Belangrijk:
- Blijf rustig!
- Contacteer een dierenarts/ dierenkliniek
- Bezoek zo snel mogelijk de dierenarts of de dierenkliniek
Hoewel er op internet verschillende tips te vinden zijn over chocoladevergiftiging, is chocoladevergiftiging in verband met de bovenstaande symptomen een noodgeval dat een dringende veterinaire evaluatie en behandeling vereist. Omdat hier tijd een beslissende factor is – de hoeveelheid chocolade die al in het spijsverteringskanaal is opgenomen, bepaalt het verdere verloop van de vergiftiging en dus ook de kansen op herstel van je hond. Alleen de dierenarts kan de situatie beoordelen en beslissen hoe te behandelen.
Eerste stappen na chocoladevergiftiging:
De dierenarts kan de bloedsomloop en ademhaling stabiliseren, of stuiptrekkingen onder controle houden, voordat hij verdere behandeling of medicatie toepast. Afhankelijk van wanneer de chocolade werd opgegeten, kan de hond tot braken worden gebracht, kunnen koolstoftabletten worden toegediend, kan de hond een maagspoeling krijgen of aan een infuus gelegd worden. De blaas kan worden gespoeld om het voor alkaloïden moeilijker te maken om door de blaaswand te worden opgenomen.
Noteer indien mogelijk het geschatte tijdstip van consumptie, bewaar de chocoladeverpakking of noteer het cacaogehalte – deze informatie kan je dierenarts helpen om de situatie correct te beoordelen.
Raadpleeg een dierenarts:
De dierenarts moet worden geraadpleegd als je je hond op heterdaad betrapt bij het eten van chocolade en het al duidelijk is dat de geconsumeerde hoeveelheid zo groot is of het cacaogehalte zo hoog is dat je rekening moet houden met vergiftiging. Ook moet de dierenarts worden geraadpleegd als je plotseling bovenstaande symptomen of gedragsveranderingen bij je hond opmerkt, die je niet anders kunt verklaren. Het kan immers ook zijn, dat hij tijdens de wandeling iets anders giftig heeft opgepikt of dat er iets anders aan de hand is, dat om veterinaire opheldering vraagt. Je kunt hier ons advies over giftig voedsel voor honden en andere gevaren lezen.
Kans op succes:
Aangezien de hoeveelheid geconsumeerde chocolade, het soort chocolade (melkchocolade of pure chocolade), evenals het lichaamsgewicht en de algemene conditie van het dier een beslissende invloed hebben op het verdere verloop van de behandeling, hangt de kans op succes ook af van, hoe snel de hond wordt behandeld na het eten van grote hoeveelheden chocolade.
